Czy wiecie, że 1/3 MMŚP w Polsce należy do kobiet? Z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet komentarz dr Małgorzaty Starczewskiej-Krzysztoszek z Konfederacji Lewiatan na temat przedsiębiorczych Polek .

Przedsiębiorstwa tworzą w Polsce 70-72 proc. PKB, w tym 2/3 generowane jest przez mikro, małe i średnie firmy. A to oznacza, że przedsiębiorczynie z sektora MŚP tworzą ponad 16 proc. PKB, a przedsiębiorcy ok. 32 proc. PKB.

Relatywnie dużo firm kobiecych (30 proc.) działa w branżach tradycyjnych, na rynkach o malejącym potencjale rozwojowym. Zapewne dlatego w większym stopniu niż firmy męskie przedsiębiorczynie nastawione są na przetrwanie na rynku, a nie na rozwój. W mniejszym stopniu koncentrują się też na wzroście zysku niż firmy męskie. A swoją pozycję konkurencyjną w większym stopniu niż przedsiębiorcy budują na cenie, ale też na dostosowywaniu oferty produktowej do potrzeb klienta.

Przedsiębiorczynie są bardziej otwarte niż przedsiębiorcy na współpracę, uważają że większe szanse rozwojowe daje płaska struktura organizacyjna, bo od pracowników można się wiele nauczyć. Ale są biznesowo bardziej zachowawcze. Uważają, że gdy na rynku pojawiają się szanse rozwojowe to powinno się poczekać z ich wykorzystaniem aż sytuacja stanie się bardziej jednoznaczna. Uważają także, że lepsza jest strategia umacniania pozycji firmy na dotychczasowym rynku niż poszukiwanie nowych rynków zbytu. Bardziej niż przedsiębiorcy boją się porażki i uważają ją za sygnał do wycofania się z prowadzenia firmy.

Przedsiębiorczynie ostrożne są także w korzystaniu z zewnętrznych źródeł finansowania ? wolą rozwijać biznes wolniej, ale w oparciu o środki własne. Są tu konsekwentne, bowiem po środki unijne także sięgają mniej chętnie niż przedsiębiorcy. Ale jeżeli już, to zdecydowanie chętniej (dwukrotnie) niż firmy męskie wykorzystują fundusze europejskie na finansowanie wspólnych projektów z jednostkami badawczymi i uczelniami. W B+R zatem widzą potencjał rozwoju własnych biznesów.

Wśród firm kobiecych jest mniej eksporterów niż wśród firm męskich ? przedsiębiorczynie obawiają się przede wszystkim ryzyk wynikających z odmiennych regulacji prawnych na rynkach zewnętrznych. Są legalistkami i chcą doskonale przygotować się do współpracy z zagranicą, pozostawiając jak najmniejszy margines niewiedzy prawnej, co praktycznie nie jest możliwe.

Przedsiębiorczynie prowadzą zatem biznesy w mniej ryzykowny sposób, ale ogranicza im to możliwości rozwoju. Może gdyby w większym stopniu postawiły w działalności gospodarczej na wykorzystanie nowoczesnych technologii ? prowadziły w znacznie większym zakresie obsługę klientów przez Internet, portal on-line dla klientów, posiadały i wykorzystywały portal dla klientów na urządzenia mobilne, strony w mediach społecznościowych, szanse na rozwój byłyby większe. W istotnym zwiększeniu wykorzystania nowoczesnych technologii, możliwości jakie daje Internet, niezależnie od tego w jakiej branży działają, może tkwić potencjał rozwojowy firm kobiecych. Tym bardziej, że nie są to inwestycje kapitałochłonne i przedsiębiorczynie mogą je sfinansować tak jak preferują ? z kapitałów własnych.

Przedsiębiorczyń będzie przybywać, bowiem kobiety dostrzegają zalety bycia sobie ?sterem i żeglarzem?. Ważne jednak, aby swoje biznesy widziały ?wielkie?, bo takie możliwości dają dzisiaj nowoczesne technologie.

Małgorzata Starczewska-Krzysztoszek, kom. 600 296 438

Minimalna stawka 12 zł za godzinę nie powinna obowiązywać w zawodach rozliczanych prowizyjnie. Chodzi np. o sprzedaż bezpośrednią, doradców podatkowych, agentów ubezpieczeniowych, doradców finansowych, czy wielu informatyków. Dotyczy to wszystkich rodzajów prac rozliczanych z efektów, a nie czasu poświęconego na ich wykonanie ? uważa Konfederacja Lewiatan.

– Negatywnie odnosimy się do proponowanego w ustawie o minimalnym wynagrodzeniu za pracę wymogu ewidencjonowania liczby godzin przepracowanych przez osobę fizyczną przyjmującą zlecenie lub świadczącą usługi albo przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i osobiście świadczącą usługi. To oznacza wzrost biurokracji i nakłada na współpracujące ze sobą podmioty niepotrzebne obowiązki administracyjne zagrożone sankcją grzywny od 1 000 zł do 30 000 zł. Takie rozwiązanie ingeruje w umowę cywilnoprawną, której istotą jest rodzaj zleconej pracy lub świadczonej usługi i wynagrodzenie, bez jego dzielenia na poszczególne jednostki czasu ? mówi dr Grażyna Spytek-Bandurska, ekspertka Konfederacji Lewiatan.

W przypadkach wykonania pracy w ramach umów zlecenia lub o świadczenie usług oraz prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby fizyczne, to zleceniobiorca, świadczący usługę lub prowadzący działalność powinien dokumentować wykonane czynności w celu rozliczenia pracy. Dokumentacja wykonanej pracy w zależności od jej specyfiki powinna być realizowana poprzez wykazanie liczby godzin lub innych jednostek (podpisanych umów, wykonanych ankiet itp.) służących rozliczeniu umowy.

Zdaniem Konfederacji Lewiatan istnieje konieczność uwzględnienia innych niż godzinowe sposobów rozliczania wykonanej w ramach stosunków cywilnych pracy oraz wprowadzenia odpowiednich wyłączeń z obowiązku ewidencjonowania liczby godzin przepracowanych przez osoby fizyczne ze względu na specyfikę branż lub sposób realizacji zadań. Precyzyjne określenie wszystkich sytuacji wymagających takiego wyłączenia nie jest możliwe na etapie projektowania regulacji. W związku z tym należy zadbać o uwzględnienie wszystkich możliwych sytuacji poprzez sformułowanie ogólniejszego zapisu, dopuszczającego inne od godzinowych sposoby rozliczenia w uzasadnionych przypadkach.

Minimalną stawkę godzinową trudno będzie zastosować w branży projektowo-budowlanej, gdzie umowa cywilnoprawna jest najczęściej stosowana pomiędzy zamawiającym a osobą pełniącą samodzielną funkcję techniczną. Trudno sobie wyobrazić, aby np. projektant, czy kierownik budowy, któremu zleca się konkretną czynność prawną taką jak np. doprowadzenie do uzyskania pozwolenia na budowę, prowadził dla tej konkretnej umowy ewidencję godzinową. De facto, tylko przyjmujący tego typu zlecenie byłby w stanie taką ewidencję, w sposób rzetelny, przygotować, natomiast zlecający, ze względu na samodzielny charakter pracy zleceniobiorcy, nie ma nad nim żadnej kontroli co do ilości czasu poświęconego na wykonanie umowy.

Podobne trudności ze stosowaniem stawki godzinowej mogą się odnosić także do innych prac. Chodzi o:

1. świadczone zdalnie rozmaite prace z pogranicza marketingu i usług informatycznych polegające na pozycjonowaniu stron internetowych, promowaniu w Internecie marki, produktu lub usługi,
2. świadczone zdalnie usługi informatyczne, takie jak: usługa wsparcia informatycznego, prace programistyczne,
3. świadczone zdalnie usługi w zakresie projektowania i administrowania stronami internetowymi,
4. zlecenia na wykonywanie okresowych przeglądów, konserwacji i serwisu rozmaitych urządzeń, instalacji i elementów infrastruktury; na przykład: urządzeń podlegających dozorowi UDT; urządzeń bocznicy kolejowej; wyposażenia przeciwpożarowego, urządzeń pomiarowych, urządzeń i instalacji energetycznych, urządzeń transportowych, linii przesyłowych, instalacji produkcyjnych, systemów dozoru i łączności.
5. usługi księgowe, kadrowo-płacowe, kancelaryjne,
6. czynności rzeczników patentowych,
7. usługi zarządców nieruchomości,
8. usługi pośredników na rynku nieruchomości, pośredników na rynku pracy,
9. usługi konsultantów w dziedzinie ekonomii, psychologii, rozmaitych systemów zarządzania itp.,
10. usługi trenerów i szkoleniowców w rozmaitych dziedzinach wiedzy i umiejętności,
11. usługi organizatorów różnych uroczystości (eventów),
12. usługi cateringowe,
13. usługi osób prowadzących myjnie samochodowe, warsztaty samochodowe,
14. niektóre usługi rzemieślnicze niepolegające na wykonaniu dzieła: hydrauliczne, elektryczne, kominiarskie, usługi instalatorów i serwisantów rozmaitych branż (klimatyzacje, kotły gazowe, odkurzacze centralne, sieci komputerowe, sieci telefoniczne, instalacje RTV, sprzęt AGD, instalacje alarmowe, okiennice, żaluzje, rolety i wertikale);
15. roznoszenie ulotek reklamowych.

Wiele problemów będzie rodzić prowadzenie ewidencji dla osób roznoszących ulotki. Nie można polegać na ewidencji, jakie te osoby przedstawiałyby, a nie ma żadnej możliwości obiektywnej weryfikacji czasu ich pracy. Każda z tych osób dostaje konkretne wynagrodzenie za rozniesienie gazet, a w jakim tempie to zrobi, nie ma to znaczenia dla stron.

Ewidencjonowanie czasu pracy tych osób jest więc niemożliwe i do tego jeszcze bezcelowe.
Ze względu na specyfikę tych umów jedna z sieci handlowych ma ich zawartych kilka tysięcy
na terenie całego kraju. Rozliczanie tych umów według ewidencji oznaczałoby ogromny nakład dodatkowej pracy.

Wśród wyjątków należy przewidzieć także osoby świadczące usługi na podstawie kontraktów menedżerskich, w których przypadku, ze względu na ich specyfikę i charakter usług ewidencjonowanie liczby godzin byłoby trudne dla każdej ze stron kontraktu.

źródło: Konfederacja Lewiatan

O przebiegu rozmów pomiędzy pracodawcami i związkowcami w sprawie minimalnej płacy godzinowej pisze także Wyborcza: wyborcza.biz/biznes/1,147666,19720767,pracodawcy-kontra-zwiazkowcy-spor-o-place-minimalna

„Polski przedsiębiorca przetrwa wojnę, okupację, pobyt na bezludnej wyspie i zmianę ustroju. Najlepiej na świecie. Ale będzie miał kłopot z rozwinięciem biznesu. Bo nikomu nie ufa”. Raport Forum Obywatelskiego Rozwoju i Polskiej Rady Biznesu pt. „Wizerunek przedsiębiorcy” komentuje w Gazecie Wyborczej między innymi Jeremi Mordasewicz.

Najbardziej ambitny program gospodarczy od lat

?Plan Morawieckiego? przedstawiony przez wicepremiera i ministra rozwoju ma szansę stać się najbardziej ambitnym programem gospodarczym w Polsce od czasu początków transformacji, na równi z przełomową ustawą ministra Wilczka oraz ?terapią szokową? wicepremiera Leszka Balcerowicza. O jego powodzeniu lub niepowodzeniu zadecyduje kształt konkretnych rozwiązań oraz umiejętności administracyjne rządu, w tym, w szczególności jakość dialogu ze środowiskami gospodarczymi w kraju i zagranicą ? uważa Konfederacja Lewiatan.

– Diagnoza stanu polskiej gospodarki, przedstawiona w dokumencie zasadniczo oddaje krytyczny dorobek myśli ekonomicznej ostatnich lat oraz dominujące opinie środowisk gospodarczych. Dostrzeżono bezwzględny postęp w rozwoju gospodarczym w okresie transformacji , jak też rosnącą integrację gospodarki polskiej z gospodarką europejską i światową. Dostrzeżono także kluczową rolę napływu kapitału zagranicznego w sukcesach gospodarczych Polski w ostatnich latach. Uprawnione jest sformułowanie długookresowego celu dla gospodarki Polski jako wyrwanie się z tzw. pułapki średniego dochodu poprzez działania wspierające rozwój przemysłu i oszczędności krajowych, jak też działania proinnowacyjne, proeksportowe i zmierzające do zrównoważonego rozwoju w układzie terytorialnym i społecznym ? mówi dr Jacek Adamski, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan.

Niemniej w diagnozie brakuje kilku elementów. Przede wszystkim nie zwrócono dostatecznej uwagi na wymogi europejskiej polityki klimatycznej, na całkowicie przestarzały model polskiej energetyki: oparcie elektroenergetyki na scentralizowanych ?brudnych? technologiach, brak wsparcia dla ?zielonych? technologii i modeli rozproszonej generacji energii. Oczekiwanie na powstanie osobnego Ministerstwa Energii nie powinno wykluczać tej problematyki z zakresu planu dla gospodarki. Drugą pominiętą kwestią jest ład korporacyjny w sektorze publicznym. Gdy spółki z udziałem, nawet mniejszościowym, Skarbu Państwa stają się kolejny raz łupem dla zwycięzców w wyborach, a nowe zarządy mają, jak się słyszy, realizować każdorazowy ?interes państwa?, efektywność musi być zagrożona. Widać to natychmiast w wycenach giełdowych.

Wiele postulatów działań proinnowacyjnych i proeksportowych zasługuje na poparcie. Ich realizacja stanowiłaby spełnienie oczekiwań środowisk gospodarczych, wyrażanych od długiego czasu. Należy tu wymienić kwestie ulg podatkowych dla działalności firm innowacyjnych, działania na rzecz lepszej współpracy pomiędzy biznesem i nauką oraz pomiędzy małym innowacyjnym biznesem i dużymi firmami, lepsze wykorzystanie środków z zamówień publicznych dla promowania mniejszych innowacyjnych firm (przez odejście od prymatu najniższej ceny), ułatwienia dla prywatnych inwestorów w ryzykowne przedsięwzięcia, itp.

Z ostrożnością należy podejść do postulatu wspierania konkretnych sektorów (lub klastrów) gospodarki. Doświadczenie zagraniczne uczy, że to ma większe szanse powodzenia, jeśli wybiera się sektory lub klastry, które już dają sobie same radę na rynku krajowym i w eksporcie, tj. trzeba nie wybierać liderów, ale wspierać liderów. Podobnie z ostrożnością należy podchodzić do postulatu zintegrowania szeregu państwowych instytucji wspierania inwestycji, eksportu i przedsiębiorczości pod wspólnym dachem Polskiego Funduszu Rozwoju. Czy taka czapka jest niezbędna, czy funkcje koordynujące nie mogą być wykonywane po prostu przez Ministerstwo Rozwoju? A co się stało z postulatami o długiej już historii – powołania instytucji wspierania eksportu na wzór JETRO lub koreańskiej Kotry? Podobnie zresztą rzecz się ma z nieobecnym w Polsce profesjonalnym państwowym bankiem eksportowo-importowym.

– O powodzeniu lub niepowodzeniu Planu Morawieckiego zadecyduje kształt konkretnych rozwiązań ? zmian instytucjonalnych oraz zapisów ustaw i rozporządzeń, a także umiejętności administracyjne agend rządowych, które taki plan miałyby realizować. Czekamy na pierwsze rządowe projekty szczegółowych rozwiązań ? dodaje Jacek Adamski.

Konfederacja Lewiatan pragnie przyczynić się do powodzenia Planu i przedstawić we właściwym trybie własne opracowania i ekspertyzy, wraz z projektami szczegółowych rozwiązań wielu elementów nim objętych.

Dla powodzenia jakichkolwiek planów, zakładających współdziałanie polityki rządowej oraz podmiotów gospodarczych ? prywatnych krajowych i zagranicznych, konieczny jest także klimat zaufania. Bez utrzymania i poprawy zaufania nie ma inwestycji, nie ma długookresowych oszczędności. Jeśli Plan Morawieckiego w co najmniej 60% zależny jest od zagranicznych źródeł akumulacji (środki europejskie, zagraniczne inwestycje bezpośrednie, kredyty i pożyczki międzynarodowych instytucji, kapitał z międzynarodowych rynków finansowych) nie można podejmować walki z przedstawicielami tego kapitału już obecnymi w Polsce. Należy dbać o umocnienie reputacji Polski jako państwa prawa, państwa bezpiecznego dla obywateli i firm. Należy walczyć o poprawę ocen w międzynarodowych rankingach oraz o pozytywne ratingi wypłacalności. Konieczna jest w szczególności poprawa jakości komunikacji ze środowiskami gospodarczymi w kraju i zagranicą.

źródło: Konfederacja Lewiatan

5 lutego Członkowie i Sympatycy NZP Lewiatan spotkali się w Uzdrowisku Wieniec koło Włocławka. Po części spotkania skierowanej tylko do Związku nastąpiła Konferencja Puls Rynku współorganizowana przez  Citi Handlowy oraz Kolacja Ekonomiczna.

Grono Członków Nadwiślańskiego Związku Pracodawców Lewiatan wzbogaciło się o kolejne firmy:

Hydrotor Przedsiębiorstwo Hydrauliki Siłowej,

Skup i Sprzedaż Zwierząt Rzeźnych i Hodowlanych Sylwester Woźniecki

Oraz Stovit Sp. z o. o., producent przetworów owocowych.

Po raz pierwszy nastąpiło też wręczenie Certyfikatów przedsiębiorstwom zrzeszonym w Forum Młodych Firm:

Komu Komu produkty lokalne i regionalne Genowefa Burdzy, sklep internetowy,

Magdalena Pasternacka, produkcja filmowa i fotograficzna

Oraz Mikołaj Walenczykowski, produkcja filmowa i telewizyjna.

Istotna część spotkania została poświęcona tematyce szkolnictwa zawodowego. W związku ze stałym zainteresowaniem Członków tą materia, zadecydowano, by utworzyć przy Związku zespół, który zajmie się wypracowaniem rekomendacji w zakresie szkolnictwa zawodowego.

O godz. 16.00 rozpoczęła się Konferencja Puls Rynku. Program spotkania obfitował w tematy ekonomiczne. Nie zabrakło prognoz i ostrzeżeń. Część poświęconą podatkom w 2016 r. poprowadzili Andrzej Nikończyk i Przemysław Pruszyński z Rady Podatkowej Konfederacji Lewiatan.

Ogromnym zainteresowaniem cieszyły się też uwagi Jeremiego Mordasewicza, doradcy Zarządu Konfederacji Lewiatan.

Bardzo aktywny był także gospodarz spotkania Prezes Krzysztof Grządziel, znany Włocławski przedsiębiorca.

Wieczór zwieńczyła suta kolacja, w trakcie której kujawsko-pomorscy przedsiębiorcy zacieśniali znajomości.

Kujawsko-Pomorski Urząd Marszałkowski uruchomił właśnie stronę internetową nowo powstałej Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego. Znajdziemy na niej relacje z kolejnych spotkań Rady oraz dokumenty związane z jej funkcjonowaniem. Administratorzy strony wciąż czekają na uwagi użytkowników dotyczące treści. Można je zgłaszać do Pana Roberta Nowaka r.nowak@kujawsko-pomorskie.pl.

Strona: Wojewódzka Rada Dialogu Społecznego

31 stycznia w audycji Region na śniadanie w Radio PiK gościem był Prezes Roman Rogalski. Tematami audycji były prace w WRDS, minimalna kwota wynagrodzenia i reprezentatywność organizacji związkowych i pracodawców.

Zapraszamy do wysłuchania audycji: Region na śniadanie 31.01.2016

1 lutego 2016 r.  o godz. 14.00 w Hotelu Słoneczny Młyn odbędzie się szkolenie dotyczące korzystania z Krajowego Funduszu Szkoleniowego. Szczegóły i zgłoszenia pod nr tel. 504 297 093 lub mailowo katarzyna.m@nzp.org.pl.

W Kujawsko-Pomorskim Urzędzie Wojewódzkim zakończyły się właśnie konsultacje projektu ustawy Rodzina 500+. Wątpliwości jest wiele. -Wszystkie uwagi przeanalizujemy, wszystkie głosy są ważne – zapewnia ministerstwo.

Projekt ustawy

Krótkiej prezentacji założeń projektu ustawy dokonał Marcin Zieleniecki podsekretarz stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Udzielał też odpowiedzi na liczne pytania.

Konsultacje wzbudziły ogromne zainteresowanie, na sali plenarnej Urzędu pojawiło się ponad 150 osób, głównie dyrektorów Ośrodków Pomocy Społecznej. Sygnalizowali oni braki kadrowe, uniemożliwiające im samodzielną dystrybucję zapowiadanej kwoty 500 zł na dziecko. Ośrodki miałyby się też zajmować kontrolą, czy pieniądze rzeczywiście przeznaczane są na potrzeby dzieci, a nie „marnotrawione”, jak napisano w projekcie ustawy.

W przypadku „marnotrawstwa”, pracownik socjalny miałby obowiązek przekazać kwotę 500 zł na dziecko w formie rzeczowej, co rodzi wiele uzasadnionych wątpliwości.

Ośrodki zgłaszały także, że wypłacanie tego rodzaju zapomogi jest demobilizujące dla osób pracujących, a nawet samych pracowników tych instytucji, którzy często zarabiają minimalne wynagrodzenie.

Przypomnijmy, jakie jest stanowisko Konfederacji Lewiatan w kwestii programu 500+.

Stanowisko